Hodenpijl Open 2023

Zondag 13 augustus

Traditioneel voor de OTC op de finale zondag wordt er samen ontbeten, Til van Beek en Esther Vermeulen zorgden weer voor allerhanden lekkernijen en een eitje voor iedereen (of waren het er meer dan eentje Peter?). Alles staat op de banen en het einde van toch wel een drukke week is ook voor ons in zicht.

De dag der toernooidagen, zij die vaker op een finaledag hebben mogen spelen weten dat het echt wel speciaal is en zeker niet iedereen gegeven. Na lekkere of geen fijne partijtjes gespeeld te hebben, ongetwijfeld met 15-40 achter gestaan te hebben in jouw eigen game is dan maar mooi de finaledag gehaald en dan als summum wil je de eerste plaats behalen. Maar ja dan moet er natuurlijk wel wat gebeuren want de tegenstanders zullen er ongetwijfeld hetzelfde over denken.

Dat favorieten op een dag hun vorm ook eens niet hebben bleek in de HD7, Martijn Poot en Kees van Bommel kregen geen poot aan de grond bij Maurice Hartman en Paul IJzendoorn. “Ik stond wel 'aan' vandaag en Maurice was echt goed. Die speelde eerder op een hoger niveau, is er een tijdje tussen uit geweest maar is het nu weer aan het oppakken”. Een goede partner kiezen Paul, daarmee begint het succes.

“Ja, en dat na 5 dagen rosé en half vier ’s nachts, mooi he!!”. De trotse Carlijn Lander lachte van oor tot oor. Na een spannende 6-4,3-6 10-5 wist zij met Niels de Ridder van Lotte Elliott en Timon Meulenberg te winnen.

Lekker in de wedstrijd zitten dat was er voor René de Graaff niet bij. Een aantal krachttermen vloog over de baan en mopperend op zichzelf speelde René niet zijn beste tennis. Hij had de pech tegen een oud clubgenoot van DHC te spelen. Andere René, Lousma genaamd, gepokt en gemazeld in de single, zag alles een beetje aan en trok zijn eigen plan door uiteindelijk met 10-7 de super tiebreak te beslissen.

Natuurlijk was het geen wraak van Dominique Sonneveld op haar tweeling zus Daphne, opmerkelijk was het wel om te zien. Eerst serveerde Daphne vol op het oor van Dominique en in de 2e set raakte Dominique vol met haar service Daphne. Of de dames -fel aangemoedigd vanaf de kant- er last van hadden weten we niet maar als favorieten sneuvelden ze met 6-7, 4-6 tegen het, zoals altijd, zeer verzorgd geklede koppel Caecilia Bart en Charlotte de With. De eerste laat zich elk jaar toch maar weer overhalen om bij Hodenpijl te spelen. En met succes! En ja dames, het was dit jaar veel beter dan op ons vorige toernooi.

Willem van Opstal baalde dat er geen volledige 3e set werd gespeeld vandaag tijdens de finales. Op zich had het gekund en wellicht het overwegen waard. Want “die 3e set hadden we -met maat Walter Vermeulen- op zeker gewonnen, we zaten er beter in nadat we die 2e hadden gepakt”. En het blijft altijd toch een loterij maar wel eentje met erg veel kans om te winnen, 50%, welke loterij heeft dat? Vader Edwin Datthijn glunderde en was trots nadat hij toch maar mooi met zijn zoon Jur zo’n lekker toernooi had gespeeld. Koesteren moet je zulke geluksmomenten Edwin!

Als je als dagverslag schrijver denkt dat je zo ondertussen alle Wilde Westen figuren wel gehad hebt wordt je blij verrast als er opeens een nieuw stripfiguur voorbij komt. Het is Sjoerd Hengeveld, met de genen van Lucky Luck. Sjoerd loopt sneller dan z’n schaduw. Dat hielp hem en zijn partner Wouter Kooyman van Guldener aan de overwinning in de HD5.

Afsluitend van een heel geslaagd toernooi de finale HD3, Michel Hoogduijn en Guy Rutten tegen Rick Siem en Jay Zwinkels. Het was een echte tennisshow met af en toe hele gave rally’s. Het publiek langs de kanten genoot er hoorbaar van. Ook culinair had het publiek niet te klagen, in plaats van bitterballen stond er volop Mexican Streetfood op de tafels. Erg lekker! In de HD3 wisten Michel en Guy de super-tiebreak te winnen. Hiermee zijn de wedstrijden gespeeld.

In een ludiek en zeer prettig uitziend Wild West-decor dat de Feestcommissie en de OTC snel opbouwden na de laatste partij was de prijs uitreiking als des Hodenpijls. De lonesome cowboy Petto Koop voelt zich dan met een microfoon als een vis in het water.

De OTC wil iedereen bedanken voor de bijdragen die ook dit toernooi weer tot een succes heeft gemaakt, en wellicht tot volgend jaar!

Zaterdag 12 augustus

En toen was het zover! Het finaleweekend is begonnen! Waar we stiekem gehoopt hadden op een lekker zonnetje, begonnen we de ochtend helaas met een bui, waardoor we eerst moesten zorgen dat alle banen weer watervrij gemaakt werden. Blijkbaar had de oude sjamaan uit het nabij gelegen dorpje weer een regendans gedaan.

Met fantastische hulp van de baanploeg aangevuld met Erwin Keijzer waren de banen d.m.v. de oude dweil methode zo weer droog en konden we gelukkig om 10:45 uur met de wedstrijden beginnen. Zoals gehoopt kwam ook het zonnetje snel door waardoor niets ons in de weg stond om er een fantastische zaterdag van te maken!

Ook voor de laatste dagen waren er weer biologische bananen van de firma Agrofair uit Barendrecht voorradig. Dit wordt erg gewaardeerd door de deelnemers. We zullen dit komende week aan de sponsor doorgeven.

Gelukkig voor het schema liep de eerste ronde lekker snel. Bijna alle partijen ruim binnen de 90 minuten klaar, de eerste partij was al binnen de 50 minuten gestreden. Met 6-2 6-3 versloegen Silke Hofman en Celien van Lochem de als nummer twee geplaatsten Carla Kouwenhoven-Faas en Jolanda Paanakker. De halve finale DD7 duurde daarentegen een uurtje langer dan geplant. De nummer 1 geplaatsten Lotte de Back en Manon Kouwenhoven waren Annick Brouw en Lois van der Gaag na drie tiebreaks de baas.

Al snel werd het warmer en warmer op het park. Veel petjes op en naast de baan, zomerse temperaturen. Voor de tennissers niet altijd een voordeel. Op baan 1 stapte Mylène Faas na 1 uur en driekwartier helemaal leeg van de baan, alles gegeven maar het was niet genoeg: Mirre Bes was te sterk.

Ook veel Hodenpijlers hebben alles gegeven, maar dat was 6 uur voordat de wedstrijden begonnen… zou dit de reden zijn dat veel de finales niet gehaald hebben?

Helaas loopt sporten niet altijd zo als je hoopt. Ook vandaag hadden we weer een opgave door een blessure. Jan Pieter Dalsem ging in de eerste game van de wedstrijd door zijn enkel en kon niet verder spelen. Later bleek dat de blessure ernstiger is dan eerst werd gedacht en dat herstel even gaat duren. De organisatie wenst Jan Pieter een voorspoedig herstel toe!

Voor de organisatie was het een vroegertje, de laatste wedstrijden waren om 21.30 uur afgelopen. Op Hodenpijl bleef het echter nog lang onrustig.

Vrijdag 11 augustus

Twee keer knipperen met je ogen en het is ineens zover, het is vrijdag!

Dat betekent nog een mooie avond vol spannende wedstrijden voordat het finaleweekend begint! Bij de spelers die vanavond spelen spookt dan ook maar 1 vraag door hun hoofd: Haal ik het finaleweekend? De weersverwachtingen voor vanavond zien er weer goed uit, dus dit belooft een avond met veel spannende wedstrijden te worden!

We beginnen vandaag met een DD6 wedstrijd om 16:00 uur tussen Saskia Monen en Martine Prinsen tegen Marianne Eijgenraam en Mirjam Mooij-Arkesteijn. Saskia en Martine wisten dit met 6-3 6-4 te winnen.

Zo nu en dan maak je iets bijzonders mee tijdens het toernooi, zo ook vanavond! Timon Meulenberg en Lotte Elliott speelden tegen Koen van Mil en Sacha Berkhout in de GD8. Maar voordat ze konden beginnen moest Timon wel eerst nog even zorgen dat hij een racket had, want die was hij vergeten. Gelukkig schoot Joey Keizer te hulp, zodat hij toch kon spelen! En dat racket wil Timon morgen nog wel een keer lenen, want hij wist samen met Lotte te winnen!

“Geweldige wedstrijd was het, als ik dan toch moet verliezen dan maar met zo’n potje”. Allan Goeijenbier zat zeker niet in de put na zijn niet geheel verwachte verlies partij samen met Eva Lander - die wat meer bedrukt keek dan voor haar gebruikelijk – tegen Lisa Kleijweg en Rick van Dam.

Sanne van Beek en Bianca van Breugel deden het erg goed 6-3, 6-0 tegen de toch gedoodverfde favorieten Samantha Ammerlaan en Maaike Eikelenboom. “Joh ik ben toch altijd stik zenuwachtig voor zo’n partij, zeker tegen clubgenoten” liet Bianca weten. Het enige excuus voor Maaike gold dat ze wellicht minder geconcentreerd was vanwege de foto’s die zij vooraf van een aantal wedstrijden heeft genomen. Niet alleen onze dank vanuit de OTC voor haar maar natuurlijk ook voor de andere fotografen.
“Huilen in een hoekie” zo zei Sammy. En zo is het maar net, even verwerken dat je jammer genoeg niet meer kunt “shinen” op ons eigen toernooi maar ach als je de afgelopen weken al zoveel eer hebt behaald moet je een ander ook eens wat gunnen toch? En je kunt natuurlijk niet altijd 6 gooien!

Alles is nieuw als je zoals Joy Jansen na je jeugdjaren nu aan de “grote mensen” toernooien gaat meedoen. Lange rally’s, mooie punten maar ook ballen ver uit, soms tijdens een game de stand helemaal niet meer weten maar wat maakt het allemaal uit. Lekker je ding doen en genieten van het spel. Supporters die je staan aan te moedigen. Voor het eerst een tie-break spelen en dan als klap op de vuurpijl ook nog eens afsluiten met een een super tie-break. Helaas voor Joy won Lizanne van Paassen met 7-6, 3-6 en 10-6.  

Yorrick van den Engel samen met Dennis van der Zalm bereikten een unicum in hun tenniscarrière, een 6-0, 6-0 , de bekende “double bagel”. Nog even een klein opstart probleempje bij de eerste game voor Yorrick, 15-40  maar daarna ging het gas erop en werden vader Hans en zoon Niels van der Krogt helaas voor hen geveegd.

Het was erg fijn om ons voormalige OTC-lid Eveline Vogels samen met vriend Koen Mulderij een partij op hoog niveau te zien winnen in de GD7. Gemakkelijk ging het zeker niet want Joeri Doomernik en Jip van Haaster (pas 3 jaar aan het tennissen) verweerden zich heftig. De bekende super tie-break bracht uitkomst 6-7, 6-4,10-5.

“Slechte wedstrijd van onze kant, we kwamen er niet echt lekker in. Normaal kunnen we nog wel eens oplopen en daarmee druk zetten maar vandaag, het lukte gewoon niet. Ze waren gewoon beter”. John Mulder was uiterst reëel na met Eric Treling verrassend verloren te hebben van Petto Koop en Maurice Smits. Het moet wel gezegd worden dat Petto en Maurice de afgelopen weken trainingspartij na trainingspartij tegen clubgenoten hebben gespeeld. Met het resultaat van al deze partijen wil ik u niet lastig vallen maar met enig zelfvertrouwen zullen Petto en Maurice niet aan deze partij zijn begonnen. Vele slechte generale zorgen blijkbaar toch voor een perfecte uitvoering. Hulde aan Petto en Maurice.

Bijna niet voor te stellen met zo’n overvol programma dat we voor de tweede achtereenvolgende avond ruim voor twaalven klaar zijn. Het feestgedruis is een paar muren verderop meer dan hoorbaar. Zien en gezien worden, dat is waar het nu om draait. Samen uit volle borst mee brullen en gezellig (met mate) wat drinken.

Morgen is het dan eindelijk zover, het finaleweekend!

Zet je schrap voor nog meer mooie wedstrijden en mooie gevechten op de baan!

 

Tot morgen!

Donderdag 10 augustus

En toen was het donderdag en zijn we bij de tweede helft van de week aanbeland. Een helft waarin we dan eindelijk die welverdiende zon te zien gaan krijgen!

Op een zonovergoten park begonnen we om 16:00 uur met de eerste wedstrijd van de dag. Jimmy Feitz en Edwin van Krevelen wisten met 6-1 6-7 10-6 te winnen van Edwin Duijvestijn en Martijn van der Pot.

Om 16:30 uur waren het de Hodenpijlers Albert Hoedemaker en Tim van Wingerde die het opnamen tegen de gebroeders Barend en Michel Colijn. Na een spannende wedstrijd waren het de broers die met 3-6 6-4 10-8 aan het langste eind trokken.

Het beloofde een lange en warme avond te worden, daarom was de wedstrijdleiding blij dat zowel Willem van Opstal en Walter Vermeulen vlot wonnen van Tim van der Krogt en Sven Moor en ook Ties van Berkel en Vincent Lansbergen wonnen vlotjes van Cock Kuipers en Rinus de Vreede. Bij beide wedstrijden stond de stand 6-0 6-1 op het formulier!

Donderdagavond is ook traditioneel de avond waarop de businessclub van Hodenpijl zich verzamelt om onder het genot van een hapje en een drankje, verzorgd deze avond door de Smoke Masters, de vele wedstrijden te bekijken. De businessclub is een belangrijk onderdeel van de vereniging, dus fijn om iedereen hier tijdens het toernooi samen te zien!

Wanneer je Robert Holkes samen met Rens Jeursen zo lekker op onze gravel banen ziet spelen en toch wel nu al verrassend hun poule in de HD4 hebben gewonnen, dan vraag je je af, waarom op kunstgras bij het Tanthof terwijl we hier zulke mooie banen hebben liggen?
Na een enerverende partij wonnen ze met 7-5, 3-6 en 10-5 van de eerst geplaatsten Jordi Roskam en Matthijs Visser.

“Geduld is een schone zaak dat was waarom we hebben gewonnen” zo liet kort na de partij Carolien van Leeuwen weten. Samen met Henriett Fekete moest ze niet te snel willen scoren – wat wel vaker een valkuil van menigeen is – rustig de rally opbouwen. Na een spannende 1^e set 5-7, gaven Jose Hoogendijk en Michaéla van Steekelenburg zich alsnog gewonnen 2-6.

Het gezicht van Nancy Timmer sprak als delen van een encyclopedie. “We hadden die 1^e set natuurlijk moeten winnen”. Fanatiek zoals altijd had ze er overduidelijk de pé in, na een 4-1 voorsprong liep die set als erg fijn zand tussen de vingers weg, 4-6. Haar partner Jacqueline van Leeuwen speelt een zachtere bal en de linkshandige Nancy daarentegen heeft een snoeiharde dubbelhandige backhand vanaf rechts. “Ja die harde en die zachtere slagen die afwisselingen daar hadden we het in het begin nogal moeilijk mee. We kwamen ook ruim achter en zeiden tegen elkaar dit laten we niet gebeuren”. Fenneke van Doorninck was erg blij dat zij met Karin Korporaal de wedstrijd eigenlijk met de 1^e set winst binnenhaalde. De 2^e set was een formaliteit met 6-0.

Iris Helleman had pech vanavond net voor dat ze moest beginnen met de tie-break 1^e set begaf het frame van haar racket het. “Ja, dat is natuurlijk K.. en dan precies moet ik serveren. Dat reserve racket is niet veel. Ik vond het wel lullig voor Michael (Van den Dool). Hij stond echt lekker te spelen”. Met de tie-break ging dus de 1^e set verloren en daarna was het met 1-6 rap gedaan.

Even voor twaalven waren de laatste partijen zelfs al afgespeeld en dat nadat er tussendoor een uitloop was geweest van ruim een uur. De verwachtingen voor morgen, meer partijen die erom gaan spannen, nog mooier weer, en naar we hopen nog meer enthousiaste toeschouwers die met elkaar genieten van sportieve potten.

Tot morgen.

Woensdag 9 augustus

Alsof je uit een geweldige droom ontwaakt zo lijkt het na “the night before” wanneer je vanmiddag het zonovergoten park oploopt.

Een heel slecht einde gisteravond en dan nu weer starten om 17:00 uur met een perfecte temperatuur. 
Een eerste klein voorafje in de DD8 want om vier uur staat er al een damespartij op de baan die na winst gelijk door mag om half zeven. 

Door de regen konden gisteren niet alle partijen gespeeld worden, maar twee banen bij DTB helpen het Hodenpijl Open de zomerstormen door… het toernooi loopt weer op schema.

Op de banen wordt alweer volle bak gestreden. Op de paden tussen de velden wordt volle bak gereden: De parkpaarden met hun kleine cowboytjes draven af en aan. Langzaamaan wordt het park ook voller en voller.

Om 19.30 melden zich al meerdere spelers voor de rondes 21.30 starten: Even gezellig kijken en bijkletsen. Natuurlijk vinden de nacho’s en de quesadilla’s van de Mexicaanse foodtruck gretig aftrek. 

Opvallend zijn de vader/zoon-dochter wedstrijden zoals Ronald met Bram Eijgenraam, of Jan-Pieter Dalsem met dochter Meike. De jonkies gaan het overnemen, maar leuk dat ze nu met hun vader spelen. De ene vader was meer tevreden als de ander, maar na afloop toch trots!

Een ander soort verbintenis was het duo Barry Buis en Erik Simons, waar gezelligheid na afloop van de wedstrijd veel belangrijker is. De mannen moesten het onderspit delven tegen Bart Broos en Coen van den Burg. Twee opvallende momenten in de wedstrijd: de val van Erik Simons die in De Bilt gevoeld werd met 3.2 op de schaal van Richter, en het matchpoint waarbij een makkelijke bal letterlijk over het hoofd werd gezien en het einde van de wedstrijd betekende.

Pechvogel van de avond was Frank Haring, die bij 5-4 in de eerste set een zweepslag in zijn kuit kreeg en moest opgeven. Er werd nog geprobeerd om Frank op één van de paardjes af te voeren, maar helaas die stonden al op stal. Erwin Keijzer en Annet van Leeuwen konden in ieder geval zonder veel inspanning door naar de volgende ronde.

Conclusie van de dag: We zijn op de helft van het toernooi, en het weer kan alleen maar beter worden.

Donderdag het Sponsorcommissie diner en Smoke Masters als Food Truck. Kom allemaal weer gezellig langs. 

Tot morgen!

Dinsdag 8 augustus

En toen was het dinsdag! Ook wel bijltjesdag genoemd. Een dag waar het mindere weer van de afgelopen dagen voorzichtig plaats moet gaan maken voor het betere weer wat we voor de rest van de week verwachten.

De plaatselijke sjamaan had blijkbaar vanmiddag nog de regendans gedaan, want we begonnen de avond met een aantal buitjes die door de spelers en speelsters dapper werden getrotseerd. Deze twee buitjes mochten de pret echter niet drukken, want er werd volop gestreden om die felbegeerde plek in de volgende ronde.

Wanneer er applaus klinkt weet de Wedstrijdleiding dat er weer een partij de baan op kan en dat in de meeste gevallen de winnaar de uitslag door komt geven. Zo ook deze keer. “En wat mag ik als uitslag noteren ?” vraagt Sylvia. Het antwoord is “Sander heeft gewonnen met 6-1,6-1”.
OK, normaal gesproken moet dit voldoende zijn ware het niet dat Sander van Heijningen tegen Sander Soeters  had gespeeld. Sander S. won.

“Oh, nee hij is toch in !!” riep Lennard Renaud verschrikt uit. Lennard stond de bal na te kijken waarvan hij inschatte dat deze ruim uit zou gaan. Wel gelijk de lachers op zijn hand natuurlijk. Hij was drukdoende zijn eigen game binnen te halen en daarmee ook de 2^e set maar helaas voor hem en zijn maat Rob Lindeman werden ze gebroken en werd het 5-5.
Even later eindigde de partij alsnog met 6-3, 7-5.

Tie-break klapper 3^e set van de avond (14-16), was te zien bij Johan van Enthoven/Frank van der Stap tegen Maurice Hartman/Paul van Ijzendoorn waarbij de laatsten de als 2^e geplaatsten knap uitschakelden.

Bijgeloof of niet, we weten zeker dat Esther Vermeulen haar sportmaaltijd ook bij haar volgende wedstrijd neemt. Want het effect zit altijd in je hoofd wanneer je hebt gewonnen.
Na een zeer spannende partij met lange mooie rally’s, waren Esther en Mieke Pasman maar net te sterk voor Marjolein Jonker en Jolanda van Leeuwen-Haas. 6-7,6-4,10-5.

Tjebbe van der Sande blijft in de winning mood in de HE6, nu moest de als 1^e geplaatste -  erg fitte oud voetballer en zeker niet jonge - Manfred Hellemons er aan geloven 6-4,3-6,12-10. En dat na 4-7 achter te hebben gestaan in de tie break. Knap gedaan hoor.

Onze penningmeester van de club Paul Flikweert mocht vandaag ook aantreden samen met zijn partner Yvonne in de GD6. Zij waren als 2^e geplaatst dus de verwachtingen waren hooggespannen! Helaas werden zij met 6-0 en 6-3 overklast door Joeri van den Berg en Shirley Kuyvenhoven. Later aan de bar wist Paul te vertellen dat zijn tegenstander bij Sparta had gevoetbald en dat mede de reden was dat hij verloren had. Aandachtspuntje voor de volgende keer Paul, bij tennis mag je de bal niet met je voeten spelen!

Waar we natuurlijk niet op hoopten maar toch nog gebeurde, de hemel viel tegen elven leeg precies boven ons park, en alhoewel de vrijwilligers er elke dag voor zorgen dat de banen er top bij liggen en wel wat water kunnen verdragen was dit toch echt teveel. De lopende partijen werden de banen af gedirigeerd en zij die nog klaar stonden om nog te beginnen waren eigenlijk wel blij dat hen een nat pak bespaard was gebleven.

Als een vis in het regenwater voelde Sylvia zich in haar element en binnen no time waren de afgebroken en nog te spelen partijen herpland en lijkt alles met de hulp van DTB morgen en overmorgen goed te komen.

Ondanks de regen bleef het nog lang druk in Saloon Hodenpijl.

Tot morgen!

Maandag 7 augustus

Dag twee van ons Westernse belevenis. Voordat we van start gaan met de actualiteiten van vandaag, eerst aandacht voor onze trouwe sponsor. Alle spelers krijgen voor hun wedstrijd een lekkere biologische banaan van de firma Agrofair uit Barendrecht. Wederom 7 gratis dozen van deze heerlijke bananen ontvangen. Dank wederom voor deze geste.

Ruim op tijd komt de eerste marshal het woeste landschap verkennen. De zon schijnt, het is niet te warm, de wind is wat gaan liggen en het is lekker droog! In het wilde westen moet je met alles rekening houden. Al snel is het duidelijk, het wordt weer een mooie dag vol passie en strijd. Op de banen wordt al wat vriendschappelijk gestreden maar het lijkt rustig….

Te rustig, want de bank is nog gesloten. Nu kunnen de marshals van dienst niet bij het strijdplan… Het ligt nog achter slot en grendel in de bank. Gelukkig is good old sheriff Kees Bouman snel gebeld en kan de kluis geopend worden, de tipi voor de stamoudsten wordt opgezet en iedereen kan op tijd aan de duels beginnen.

Na een uurtje is de eerste strijd van de maandag gestreden en kan medicijnman Max Jebbink trots terugblikken op een fantastisch toernooi, helaas niet met het gewenste resultaat. Goed voorbeeld doet goed volgen, ook op de andere banen wordt in rap tempo de strijdbijl begraven, waarna in de gemoedelijke Hodenpijl Saloon met vuurwater wordt getoast op de heroïek van het tennis. Alleen op baan 9 is de strijd een echte uitputtingsslag. De squaws Annieck Ruijgrok, Lianne van der Zanden, Annabel de Kort en Esther van Paassen zijn onvermoeibaar in de strijd. Uiteindelijk blijken Annieck en Lianne de winnende tactiek te hebben gevonden. De een smasht als afleiding onder de bal door en de ander scoort uit het achterveld het winnende punt. Op naar de volgende ronde.

Voor onze onvermoeibare leider van de barcommissie Aad Korthout komt er na 1 wedstrijd ook een einde aan zijn toernooi. Op de baan wel te verstaan. Samen met Rob Goeijenbier verliest hij net aan met 6-1 6-1 van John Mulder en Eric Treling.

Sanne van Beek en Bianca van Breugel wonnen het onderonsje met Marlies Voorbergen – Gardien en Anneke de Wilde met 7-6 7-6. Vooral bij Bianca klinkt opluchting, want het is toch wel lekker als je op je eigen toernooi eens een rondje verder komt. Gefeliciteerd dames!

Ook onze huisfotograaf Marco van Elst vond zijn Waterloo in de eerste ronde. Het zag er in de eerste set allemaal zeer rooskleurig uit met een 5-2 voorsprong. Helaas mocht deze voorsprong niet baten en verloor Marco helaas met 7-6 6-1 van Mitch Moerman. Gelukkig zien we Marco de komende dagen nog vaak op het park en kunnen we iedere dag weer genieten van de vreselijk mooie foto’s die hij iedere keer weer aflevert. Dat verdient ook een eervolle vermelding!

Petto Koop en Maurice Smits liepen al enige tijd ongeduldig op het park ter voorbereiding op hun wedstrijd, toen ze te horen kregen dat hun tegenstanders helaas kort voor de wedstrijd een walkover hadden gegeven. Zonde! Maar op naar de volgende ronde! Maurice werd nog tot in de late uurtjes langs de banen gespot om de (vooral damesdubbel wedstrijden) vakkundig te analyseren.

Ook mooi om te zien waren de wedstrijden in de HD3 en DD3.

Bij de HD3 waren het Rick Siem en Jay Zwinkels die het opnamen tegen Timo Tergau en Sander de With. Na een mooie wedstrijd wisten Rick en Jay te winnen met 6-3 6-4. Er werd nog lang over nagepraat op het terras!

Bij de DD3 zijn het Danique Boelhouwer en Amy Kragt die de strijd aangingen met Lisa ten Have en Silvia Pruijsen – Dijk. Uiteindelijk waren het Lisa en Silvia die met 4-6 7-6 10-4 wonnen.

Tjebbe van der Sande was zo zenuwachtig voor zijn wedstrijd tegen David Ramirez, dat hij even moed in moest drinken voorafgaand aan zijn wedstrijd en daardoor helemaal niet hoorde dat hij werd omgeroepen door de wedstrijdleiding. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, want hij wist zijn wedstrijd met 3-6 6-3 10-4 te winnen.

Als laatste op baan 1 kon iedereen genieten van de HD4 partij tussen Casper Mooren, Tyke Verhoef, Michel Prins en Stef van Vliet. De mooie punten waren niet op 1 hand te tellen en na een fijne wedstrijd wisten Casper en Tyke met 6-4 1-6 11-9 aan het langste eind te trekken.

En dat was de maandag! Om 23:40 uur waren alle wedstrijden klaar en kon het napraten beginnen. De voetjes gingen van de vloer en het bleef nog lang onrustig in de Hodenpijl Saloon!

Tot morgen!

Zondag 6 augustus

Voorwoord

Ik word zwetend wakker en het lijkt of ik net uit de film “Once Upon a Time in the West” ben gestapt. De hitte, de woestijn, cactussen en vooral de kogelregen waaraan ik net ben ontsnapt. Ik kijk opzij, maar zie geen Claudia Cardinale naast mij in bed. Snel dan maar douchen. In de spiegel zie ik ook geen Henry Fonda, maar wat maakt het uit.

Vandaag begint Hodenpijl Open 2023! Met dit jaar een mooi thema “Het Wilde Westen”. Het tennispark is weer in stijl aangekleed. De verschillende commissies hebben hun best weer gedaan om er een compleet programma van te maken, inclusief een binnenterrein met tenten en foodtrucks (vanaf woensdag). De vrijwilligers van de baanploeg hebben voor een aangeveegde woestijnvloer gezorgd, dus “game on”.

Kortom: Welkom aan onze deelnemers en supporters. We hopen op mooie gevechten op de tennisbaan en een gemoedelijk samenzijn daarbuiten. Er zal zeker met waterpistolen geschoten gaan worden, maar de echte klappen zijn op de tennisbaan. Volgende week hopen we alle finalisten te mogen huldigen, na vooral sportieve strijd.

Geniet van en met elkaar, maar hou het netjes.

Namens het bestuur van TC Hodenpijl

Michel Witmer

Na een nacht vol regen (zeg maar gerust hoosbuien) was de wedstrijdleiding even bang dat de eerste dag van het Hodenpijl Open lastig zou beginnen.

Niets was echter minder waar, want toen we om 9:30 uur op het park aankwamen lagen de banen er fantastisch bij en wisten we genoeg: Dit wordt een mooie eerste dag !
Met gelijk een aantal leuke wedstrijden op de planning, gaat het dat ook ongetwijfeld worden.

Wat te zeggen van de titanenstrijd tussen Erik van Paassen en Mitchel Haanappel. Beide cowboys deden niets voor elkaar onder en wilden beiden niet verliezen. Helaas kon er maar 1 winnaar zijn van dit duel. En dat was Mitchel! De eindstand was 4-6 6-0 10-5!

Koen van Mil en Sacha Berkhout wisten ook in een thriller te winnen van Robert Schenke en Kelly Dacher. Na een voorzichtige start werd het 4-6 6-1 10-2!

Arjan Dijkshoorn deed zijn echtgenote verbazen. “Joh hij speelt bijna nooit meer maar naar mate de wedstrijd vorderde ging het steeds beter met hem”, liet Bianca kort na de wedstrijd weten, die gaan we dus weer terug zien van de week.

De WL kreeg vandaag nog een bijzonder verzoekje van een van de uitgeschakelde en dus zeer teleurgestelde speelsters uit een mix. “Wanneer jullie nog ergens een plekje vrij hebben in de single, zou ik dan alsnog daarin mee mogen doen ?”. Dat onze keuze dit jaar om maar met 1 onderdeel mee te mogen spelen meerdere deelnemers heeft opgeleverd, heeft natuurlijk ook een nadeel. Verliezen op de zondag is toekijken in de rest van de week maar is  op ons oh zo gezellige park zeker geen straf.

“We kwamen veel te laat in de wedstrijd en zeker in het begin waren die gasten heel erg vast”. Volgens Jasper Zuidgeest, samen met Jannis Maljers , had hij pas aan het einde van de wedstrijd het idee enige tegenstand te kunnen geven aan Maurice Hartman en onze zeer trouwe deelnemer Paul van IJzendoorn, die niet al te goede resultaten heeft behaald tot op heden zo zei hij, wellicht dat er op Hodenpijl wat betere vooruitzichten zijn deze week ?

Ook weer terug op ons park John “Boem Boem” Blikman, de man met een enorme indrukwekkende service (als ie loopt natuurlijk), speelde een leuke single tegen Julian Toet in de HE5. John ging met een lekkere uitslag 6-2, 6-4 van de baan.

Aad van Geest vroeg bij zijn aanmelding vandaag of hij bewust door de WL tegen zijn mogelijk aanstaande schoonzoon was gezet. Natuurlijk niet Aad, puur toeval. Of Lars Scheele voluit durfde te spelen tegen Aad weten we niet maar Aad won met 6-3, 6-3.  

De wedstrijd met de meeste punten was de HE7 partij Mike Treffers tegen Sander Oudshoorn. Mike zal geen lekker gevoel hebben overgehouden aan zijn 7-5, 5-7 en 7-10 verlies.

De winnaars van vorig jaar in de HD8 Ruben Laguna en Rick van Lent hadden een lastig potje tegen de Delftse Houters Benjamin Benningshof en Richard Monteiro, de eersten wonnen moeizaam na een spannende super tie-break van 10-8.

Nog een bijzonder verzoek bij de Wedstrijdleiding: kunnen jullie mijn kniebrace repareren? Natuurlijk Monique Kuntz, dat kunnen we. Met duct tape werd snel de brace gerepareerd, en werd de wedstrijd alsnog uitgespeeld. Helaas toch met 6-3 en 7-5 verloren, maar aan de tape lag het niet!

In de middag kwamen de regenbuien toch wel voorbij, en moesten een aantal wedstrijden even onderbroken worden. Maar dat kon de pret niet drukken. Onze stagiair van de OTC Peter Kooyman van Guldener won sensationeel met 3-6 6-3 en 11-9 in de super tiebreak van Daan Kluyskens. Rond 18.15 uur was de laatste wedstrijd gespeeld en werd code geel alleen voor binnen het clubhuis afgegeven.

Tot morgen.

P.S. namens de WL: Vat geen cowboy!